اثرات بیس فنل آ و 4- نونیل فنل بر ساختار بافتی و الگوی پراکنش یونوسیت های آبشش در کپور معمولی cyprinus carpio

4- نونیل فنل و بیس فنل آ از جمله آلاینده های صنعتی هستند که با ورود به اکوسیستم های آبی، زیست آبزیان را از طریق بر هم زدن تعادل هورمونی، اسمزی، فیزیولوژیک و ... به خطر می اندازند. با مطالعات آسیب شناسی بافتی، بیوشیمیایی و ایمونوهیستوشیمی می توان اثرات این آلاینده ها را مورد بررسی قرارداد. رابطه این آلاینده ها با آسیب های بافتی و تنظیم یونی به روش ایمونوهیستوشیمی با استفاده از مکان یابی na?/k?-atpase در تیمارهای 3، 30 و60 میلی گرم 4- نونیل فنل و 1/0، 1 و 10 میلی گرم بیس فنل آ در آبشش ماهی کپور معمولی cyprinus carpio مورد بررسی قرار گرفت. آسیب های بافتی شامل اتصال لاملاها، هایپرتروفی، جداشدگی اپیتلیال لاملاها، تغییر شکل لاملاها و نکروز شدن سلول ها و لاملا در نمونه های تیمار شده در مقایسه با نمونه های شاهد مشاهده شد که نشان دهنده تجمع این آلاینده ها در بافت آبشش به منظور خروج ار بدن است. و این آسیب ها در غلظت های بالاتر شدت بیشتری داشت. نتایج مکان یابی پمپ سدیم- پتاسیم در آبشش تیمار شاهد در مقایسه با غلظت های مختلف این آلاینده ها نشان داد که 4- نونیل فنل و بیس فنل آ باعث کاهش یونوسیت های آبشش و اختلال در تنظیم اسمزی ماهی کپور می شوند.